Het kan misschien liggen aan de digitale fuik waarin ik momenteel verkeer, maar ik word doodgegooid met lijstjes als “de beste leestips voor de zomer” en “top 10 boeken van 2025 (so far)”. En aangezien de boekentip een vaste rubriek is in deze nieuwsbrief én de zomervakantie voor de deur staat, kon ik het niet laten. Ook ik heb een lijstje gemaakt. Voor ieder wat wils.
Eigen planeet eerst – Roxane van Iperen (2025)
Met dit essay probeert Roxane van Iperen je aan het denken te zetten over het systeem van onze democratische rechtsstaat. Ze neemt je als ;ezer mee in haar onderzoek naar de vraag of ons huidige systeem überhaupt wel in staat is het klimaatprobleem op te lossen. Het essay had tijdens het lezen een unheimische uitwerking op me, omdat het zaagt aan een wereld die voor mij (en mijn generatie) zo vanzelfsprekend is. Ze zegt niet dat er geen plek meer is voor een democratie (verre van), maar zet aan tot nadenken over andere vormen van aanpak. Met het oog op de verkiezingen: zéér de moeite waard!

Voor ieder wat waars – Rob Wijnberg (2023)
De Correspondent zegt zelf over dit boek: “Wie het nieuws leest, de discussies op sociale media volgt en de debatten in de politiek bekijkt, kan haast niet anders dan concluderen dat waarheid haar zeggingskracht heeft verloren. Het gevolg? Een samenleving zonder solidariteit, waarin we politiek en media steeds minder vertrouwen.” Het is misschien niet de meest lichte kost op deze leeslijst, maar wel razend actueel. Voordat ik bij Endule werkte deed ik onderzoek naar de manier waarop (wetenschappelijke) kennis wordt gébruikt maar ook mísbruikt in de totstandkoming van milieubeleid. Een fascinerend en soms ook beangstigend onderwerp. Lees dit boek, Wijnberg laat zien dat het niet alleen maar ellende is.

De Graanrepubliek – Frank Westerman (1999)
Toen ik ging studeren verhuisden mijn ouders in dezelfde zomer naar Oost-Groningen. Voor mij een totaal nieuwe omgeving, die zó anders was dan de Randstad waar ik vandaan kwam. Mijni vader tipte dit boek.. Het omschrijft de geschiedenis van de landbouw in Nederland en dan specifiek in Noordoost-Groningen – de graanschuur van Nederland, de spanningen tussen herenboeren en landarbeiders, de opkomst van het communisme en de opkomst van Sicco Mansholt. Niet alleen gaat dit boek over een prachtig stuk Nederland (waar anders kan een gehucht liggen dat ‘Hongerige Wolf’ heet), maar met alle wrijving rondom boeren, stikstof, wet- en regelgeving ook nu weer actueel.

Films die nergens draaien – Yorick Goldewijk
Een van de mooiste boeken die ik dit jaarlas. Ontroerend, grappig lief en hoopvol. Superlatieven te over. Cato, het hoofdpersonage, heeft geoefend in ‘omgekeerd kijken’. Dan kijk je niet naar de dingen die automatisch je aandacht trekken, maar nét ernaast. Daar bestaat een wereld die niemand ziet, verstopt in het volle zicht. Op een dag vindt ze een kaartje van een bioscoop, die al jaren leeg staat. Als ze het erop waagt een kijkje te nemen, blijkt er een dame te zijn, mevrouw Kano. Zij runt de bioscoop, maar draait alleen maar films die nergens anders draaien. Dit boek is echt een parel voor jong en oud.

Er stromen rivieren in de lucht – Elif Shafak (2024)
Drie levens, drie tijden: Arthur (1840, Londen), Narin (2010, Turkije) en Zaleekhah (2018, Londen) dragen het verhaal. Drie ‘buitenbeentjes’ of ‘outliers’ van de maatschappij, door komaf of religie. Elif Shafak neemt je mee langs het Gilgamesj-epos, de Theems en de Tigris. Hun verhalen en hun zijn worden door slechts één enkele waterdruppel steeds weer aan elkaar verbonden, want “water bewaart alle herinneringen. Het zijn de mensen die vergeten.” Het boek zit prachtig in elkaar, vol historie en actualiteit.

Zusterklokken” trilogie – Lars Mytting (2019; 2022; 2024)
Deel drie van deze trilogie (“Hellenacht”) is voor mij het beste boek van 2025. De Noorse trilogie vormt samen een episch verhaal over geloof, bijgeloof, en modernisering. Het verhaal begint in 1880, bij Astrid Hekne. Een jong meisje dat een leven wil dat uit meer bestaat dan trouwen en kinderen krijgen. De boeken volgen Astrid en haar familie, in dagen van hoogtij en van diepe dalen. Er doorheen geweven zit het verhaal van haar voorouders: een Siamese tweeling (de Hekne zusters) die geroemd worden om hun weefkunsten. De echo van hun bestaan klinkt tot eeuwen na hun sterven door. Wat zou ik deze boeken graag opnieuw voor het eerst willen lezen.

De bijenhouder van Aleppo – Christy Lefteri (1999)
Het is alweer even terug dat ik dit boek gelezen heb, maar juist door de actiualiteit moet ik er de laatste tijd af en toe aan terugdenken. De bijenhouder van Aleppo beschrijft de vlucht van Nuri en Afra uit Syrië, nadat ze daar alles hebben verloren en achter gelaten. De gevolgen van de oorlog, de angst, het verdriet, het verlies van hun kind, maar ook de hoop en de moed, je doorleeft het allemaal in dit boek.

Hele fijne zomer gewenst! Ik heb de leesstapel al klaarliggen en dus na de vakantie weer boekentips!